nu ook weer...heeft ze eindelijk een leuk pension gevonden(vond ik tenminste)
een vertrouwd adres waar ze me achter kon laten voor het geval écht nodig
als ze naar het ziekenhuis moet, of naar de bruiloft van haar dochter straks
in mei, dan kan ik schijnbaar ook niet mee :-(
Prachtig gelegen, met een lekker bos erachter om in te wandelen.
 |
Waauw, mooie hondenkamer zeg, en ik had het rijk helemaal alleen
Je denkt toch zeker niet dat ik op mijn eigen kleed ga liggen hé?
Dat andere ligt veel beter en ruikt lekker naar andere honden
Eerst gingen we samen met Willem een eindje lopen,
zodat hij zich kon voorbereiden op mijn lijngedrag
Oeff, Willem is sterk, hij kan mij makkeijk houden, en ik moet naast...
En nadat ik vrouwtje uitgepoot had, kwam een poosje later nog
iemand op bezoek die zei ook al dat ze baas was
Waauw, er is ook een hele grote zandspeelplaats, maar daar was vandaag helaas
geen tijd voor om in te spelen, ik mocht leren van de bazen
Best moeilijk al die regels, vrouwtje begint er nu ook al mee.................
eigenijk hadden we al weer een afspraak gemaakt,nog een paar nachtjes slapen
dan konden vrouwtje en ik samen op privé-les
Maar thuis bleek dat de oude sok leger was dan vrouwtje gedacht had.
Ik had er de laatste maanden een behoorlijke aanslag op gedaan
Als deze geldboom nu eens bij ons in de tuin zou staan
dan plukten we er snel wat af, en gingen samen naar school
Lieve Saskia en Willem van
Faunatuurlijk in Vlagtwedde én de trainster
Fijn dat we jullie hebben mogen leren kennen., en dat
we in geval van nood toch nog terug mogen komen
4 opmerkingen:
Wat een verhaal, en wat een liefde! Zo veel liefde wil iedereen toch, of je nou een hond bent of niet. Via RP heb ik je blogspot maar eens aangeklikt. Zelf vroeger een eindeloze retriever gehad, een echte kameraad. Een hond heeft nu eenmaal gezag- en leiderschap nodig, daar kan je niet omheen. Maar fysiek moet je hem ook aankunnen, dat is niet iedereen gegeven. Fijn dat je de moed had om je geliefe kameraad het beste te geven, iets wat helaas niet meer mogelijk is. Uiteindelijk zal je vrede hebben met deze zware beslissing. In ieder geval heb je een fijne tijd met elkaar gehad, en dat telt, toch?
Hoi Ytteh,
We moeten nog regelmatig aan Chakir terugdenken (en hoe het met jullie zou zijn) en bekeken vanmorgen je blog weer eens. We hebben inmiddels begrepen dat je de moeilijke keuze hebt gemaakt om toch een ander huis voor Chakir te zoeken. We vinden het vreselijk voor je dat je deze keuze hebt moeten maken; we waren er stiekem al bang voor… We kunnen niets anders zeggen dan dat we het erg goed en moedig van je vinden dat je de knoop door hebt gehakt.
We hopen dat je je draai inmiddels weer een beetje gevonden hebt en het lege plekje in huis opgevuld kan worden met andere dingen waar je troost en steun uit kunt halen. We begrepen wel dat Chakir naar goede en bekende mensen is gegaan, waar je hem regelmatig op kunt zoeken. Dat is dan nog een schrale troost.
Veel sterkte komende tijd, kop op, je hebt de juiste beslissing genomen!
Met vriendelijke groet,
Willem en Saskia
Ytteh,
ik ben zo blij dat je goede, fijne mensen hebt gezocht voor Chakir en hem niet zomaar bij Voor de Windhond hebt gebracht....
Voor Anoniem.....
Ik denk niet dat er mensen zijn die ,,zomaar,, hun hond naar Voordewindhond brengen.
Ook daar zal veel wanhoop en verdriet aan voorafgegaan zijn.
We zijn een paar keer met een wandeling van hun meegeweest, en niets dan lof....ook gaven ze me altijd goede adviezen, en veroordeelden niet als ik als onervaren windhondliefhebber weer eens iets doms deed in de opvoeding.
Gelukkig hoefde ik niet te zoeken toen het voor mij onhoudbaar werd. Er zijn mensen die het aan voelden komen die tussen de regels doorlazen,en durfen uit te spreken wat ikzelf nog steeds niet onder ogen wou zien .
En wetende, dat het niet gemakkelijk zou worden, toch een liefdevolle plek in hun home aanboden.
Met zulke mensen wordt de wereld een heel stuk mooier
Een reactie posten