Verder reizen naar broer en zusjes

Zo we vertrekken van Rosi. We zouden eigenlijk naar mijn zusje Cosma-Shiva gaan, maar helaas kon dat niet doorgaan want ze was net loops geworden. Op deze foto is ze al wat ouder, 15 maanden.

Haar "personeel" vond dat heel erg jammer, want ze hadden ons graag leren kennen. Ze woont samen met een whippet in München, en ook nog een vakantiewoning aan de Tegernsee. Mijn zusje is heeeel erg mooi en volgens haar personeel net zo eigenwijs als ik, maar ook net zo lief en vertederend.

Dus reisden we verder naar mijn broer Casanova, die woont in Deisenhofen, vlakbij München. Ik leerde mijn broer dat je lekker uit de vijver kunt drinken, had hij nog nóóit gedaan. Zijn personeel was er ook niet zo blij mee, maar wij hebben genoten.

Daarna hebben we heerlijk door de prachtige tuin gerend, die er daarna heel anders uitzag. Zijn personeel was radeloos want Casanova wil niet in bad, en kijk eens hoe heerlijk we eruit zien.

Daarna moesten we naturlijk nog uitmaken wie de sterkste was. Tja, Casanova is veel grover en zwaarder dan ik, heeft ook een dikbehaarde staart dus ik moest het onderspit delven. Máár,....ik was wel sneller.

Samen hebben we ons personeel even uitgelaten, zo konden onze poten ook wat drogen. Jammer genoeg konden we maar 1 nachtje blijven. Het plan was een paar dagen, maar Casanova heeft de hele nacht gegild dat hij naar mij toe wou, zijn personeel werd er gek van, ikzelf heb héérlijk geslapen. Maar de volgende ochtend smeekte zijn personeel het mijne of we alstjeblieft weg wouden gaan; ze was helemaal KAPUT. Jammer Casanova, de volgende keer moet je niet zo jammeren anders mag ik nooit meer komen.

Eigenlijk zouden we tot slot naar mijn zuchtermutti in Eisenhuttenstad gaan, maar helaas belde ze op dat ze geen bezoek ontvangen konden omdat ze net te horen hadden gekregen dat  mijn zusje Casiopeia was overleden. Die suffie is toen de autodeur openging eruit gesprongen en weggerend en daarna verongelukt onder een auto. Jammer en heel triest.

Dan maar andere plannen trekken. Nog een weekje naar de ouders van vrouwtje, ook altijd leuk, maar wel weer een heel eind reizen. De hele dag in die bench. Als ik er dan uit mag, móet ik even gek doen en alle spieren losmaken.

Hèhè, eindelijk weer thuis. Heerlijk vlak lopen, uitrusten in mijn eigen chalet en nadenken over alle dingen die ik beleefd heb.